DEEL 4 De laatste dag in Sokolka. Ik babbel wat met het personeel van het hotel over hun bezettingsgraad van het hotel want allen de Engelssprekende gasten van de bruiloft zitten hier. Men geeft aan dat het weliswaar buitenseizoen is maar dat ze voldoende gasten hebben, voornamelijk pelgrims. Er is dus wel iets bijzonders te zien hier merk ik op?
Ja, er heeft zich hier in 2008 een wonder voorgedaan, een mirakel zogezegd. Ik kan dat wel gaan uitleggen maar ik refereer maar naar internet met een link:
https://cruxavespesunica.org/2016/01/03/eucharistisch-mirakel-te-sokolka-polen-2... Zo hebben we toch nog een toeristische attractie die overigens niet aan mij besteed is, ik ben niet kerkelijk dus laat ik het aan mij voorbij gaan. Ik doe het de dag rustig aan en bezoek als afscheid nog even de familie. Een van de gasten gaat morgen ook terug en moet naar Warschau Modlin. Ik bied aan haar aan mee te rijden, qua afstand scheelt het niet veel en dan mijd ik het verkeer bij de zuidring van Warschau. Haast heb ik verder niet.
Bij het afrekenen in het hotel krijg ik een kortingsbon voor de volgende keer. 5% op het eten. Leuk gebaar maar wat is 5% van weinig. Maar leuk als je na 1x al een vaste klant bent.
In de morgen vertrekken we vroeg. Uiteindelijk heel verstandig want aan files geen gebrek op de weg naar Bialystok. Letterlijk overal wegwerkzaamheden die in het weekend niet al te veel storen maar in weekdagen is het wel anders. Zou wel erg vervelend zijn geweest als je niet ruim de tijd neemt.
Voor Warschau splitst de weg zich en nemen we de 62. Een fijne weg om te rijden, geen snelweg maar het rijdt vlot. Ik heb geen spijt van de routewijziging. Na de luchthaven rijdt ik weer alleen verder. Ik vervolg de 62, dan de 60 en vervolgens de 92 tot aan Konin, ik heb de tijd en anders dirigeren ze me meteen naar de tolweg.
Voor Poznan eet ik wat in een wegrestaurant, iets genaamd Kantoor, dan hoef ik er niet meer uit als ik bij de B&B kom. Ook dat smaakt nog zeker niet slecht. In de B&B wordt ik weer vriendelijk ontvangen, uiteraard kennen ze me nog.
De rit terug van Polen naar Nederland duurt lang. De baustellen vooral rond Hannover duren verschrikkelijk lang. Net als ik zit te denken over een tussenovernachting schiet het ineens op.
Thuis heb ik er ruim 3300 km opzitten. Uiteindelijk was het net zo ver als Salou in Spanje en dat voor een week. Maar het was een bijzondere ervaring, ik denk dat ik nog eens terug kom.