De kerk die gebruik maakt van het Constitutionele Tribunaal

[Pieszyce]

De kerk die gebruik maakt van het Constitutionele Tribunaal
29. Dec 2020 at 15:44



Het interview met Jarosław Makowski, gaat over de Poolse kerk en wat er mis is.
Daar het enorm lang is, heeft het team besloten het in drie delen te vertalen en te plaatsen.




De kerk die gebruik maakt van het Constitutionele Tribunaal
 toont geen kracht maar zwakte

28 december 2020

- Het is geen toeval dat anti-vaccinatie activisten in Polen succesvol zijn. Veel priesters beschouwen de wetenschap, vooral de geneeskunde, als bijna een fluistering van Satan.
 Tischner's erfenis van het geloof, die begrip zoekt, is niet onder het rieten dak gekomen. De kerk van directeur Rydzyk won, in het perspectief van aantallen en macht,'
oordeelde de theoloog, publicist en politicus Jarosław Makowski in een interview met Onet.

• Als het Poolse katholicisme overleeft, is dat niet omdat de bisschoppen de fouten begrijpen die ze
   hebben gemaakt. Het verandert omdat de leken wakker zijn geworden, meent de theoloog en
  columnist Jarosław Makowski
• Onetu's gesprekspartner spaart geen kritiek op de kerkelijke hiërarchie. - Met de huidige morele status
   van de geestelijkheid roept de eis om de abortuswet aan te scherpen, in het licht van het feit dat men
   geen genoegen neemt met pedofilie, woede en boosheid op.
• -De kerk veranderde het Goede Nieuws in een goede verandering omdat ze dacht dat het de moeite
   waard was. Vandaag de dag laat dit idool zijn demonische gezicht zien, en de kerk als onbetrouwbaar
   en exclusief - merkt Makowski op
• Meer interessante teksten zijn te vinden op de homepage van Onet.pl.

Paweł Pawlik, Onet: Je bent een liberaal van het Platform, je werkt in "Tygodnik Powszechny" en je bekritiseert de Kerk. Je realiseert je waarschijnlijk dat het genoeg argumenten
 zijn voor sommige echte katholieken om hier te stoppen met lezen?

*Jarosław Makowski: Of misschien moet je beginnen met uit te zoeken hoe deze verschillende puzzels in elkaar kunnen worden gezet? Vooral als ik eraan toevoeg dat ik ook in
het seminar heb gezeten. En of ik een goed christen ben zal door God worden beoordeeld, niet door de vertegenwoordigers van het religieuze recht.

Is het moeilijk om een katholiek en professioneel te zijn en de handelingen van de kerk te beoordelen?

Niet zozeer om te herzien als wel om te gehoorzamen, want ik geloof dat het katholicisme te waardevol is om in de handen van zondige moralisten in soutane en aan een zakenma
n in een kraag te worden overgelaten. Ik ben er niet van overtuigd dat waar ik al 20 jaar over schrijf, net is uitgekomen.

Bijvoorbeeld

Ik heb geschreven over de klerikalisatie die van de Kerk een onderneming heeft gemaakt en van de lekenkatholieken haar klanten. Ik heb gewaarschuwd dat als de Poolse kerk
 pedofielen in soutane zou verbergen en de waarheid over seksuele misdrijven onder het tapijt zou vegen, zij haar geloofwaardigheid en gezag zou verliezen. Ik heb uitgelegd dat
 bisschoppen, die alleen de taal van de veroordeling en uitsluiting kennen, de Kerk schaden. Vandaag kan ik vragen: waar zijn al diegenen die mij uit eer en geloof hebben
afgewezen en zeggen dat mijn teksten de Kerk schaden?

En weet je niet dat je vuil in je eigen huis wast, net zoals je je moeder niet bekritiseert?

Katholieken in Polen werden lange tijd door de kerk gechanteerd door de kwestie op zo'n manier te presenteren. Naar mijn mening, als je een goede katholiek bent en je geeft om
 de kerk, dan bekritiseer je - als je kwaad en zonde ziet. En het is in het openbaar.

Omdat de Kerk zichzelf niet zal zuiveren?

Als het Poolse katholicisme overleeft, is dat niet omdat onze bisschoppen de fouten begrijpen die ze hebben gemaakt. Het verandert omdat de leken ontwaakt zijn. Dat journalisten
op zoek zijn naar de waarheid en dat de Poolse Kerk een niet goed uitgelijnd geweer in het hoofd heeft in de vorm van de buitenwereld, die zegt: "Dokter, genees jezelf voordat je
 ons gaat behandelen".

Maar ik maak me ook geen illusies: onze bisschoppen zullen hun pastorale strategie niet veranderen. Ze werken nog steeds volgens het principe: "laten we wachten, ergens zal het
 zijn". Dus kardinaal Dziwisz wacht in plaats van de vragen te beantwoorden of hij de misdaden van pedofiele priesters heeft verborgen of de informatie die aan Johannes Paulus II
was gericht, heeft gefilterd om de hem vriendelijke hiërarchen te beschermen? De kardinaal koos voor een houding die door de jeugd werd geprezen als "wees niet verrast".

Je zegt "zij", maar het was dichtbij en je zou zeggen "wij".

Ik heb bijna vier jaar in het seminarie doorgebracht. Ik geef toe dat ik de kerk veel te danken heb. Maar het is ook moeilijker om mij aan te vallen, want een, een gelovige, en twee,
ik weet het de kerk kronkelt als je eigen broekzak. Modellen van het gedrag van priesters. Manieren om op crises te reageren. De diepgewortelde overtuiging dat de integriteit van
 de kerkelijke instelling belangrijker is dan de waarheid.

Daarom ben je geen priester geworden?

Bij een priester zie je iemand die hij niet is - bijna een heilige. En de hele seminarie-vorming houdt dit valse beeld hoog dat u, zelfs onbewust, in uzelf koestert. Je bent uniek omdat
 je door God wordt geroepen. Je mag meer.

Ik was 19 jaar oud toen ik de drempel van het seminarie in Warschau overschreed. Toen kwam er een nieuwe administratieve afdeling, en dus nieuwe bisdommen. Ik werd toegewezen
 aan het pas opgerichte bisdom Łowicz. Ik kom uit een klein dorpje in de buurt van Łowicz. Van een arm gezin. Ik vond mezelf niet op het nieuwe seminarie. Het vooruitzicht van een
geestelijke die in een kleine parochie zou werken, sprak niet tot mijn verbeelding. Als iemand die mijn culturele kapitaal moest inhalen, wilde ik mijn studie voortzetten. Ontwikkel je
filosofische passie.

Heb je er geen spijt van dat je gestopt bent?

Nee, want nadat ik naar Kraków was vertrokken, ontving ik alles wat mij - denk ik - uiteindelijk heeft gevormd. En ik zie de vinger van God erin. Ik kon filosofie studeren onder leiding
 van Fr. Józef Tischner of de dominicaan Jan A. Kłoczowski. Na mijn afstuderen bevond ik me in "Tygodnik Powszechny", waar ik buitengewone mensen ontmoette: wijlen Krzysztof
 Kozłowski, Józefa Hennelowa en Jerzy Pilch. Het was een intense en bijzondere tijd voor mij.

Later kwam u naar Śląsk. Eerst Pszczyna, dan Katowice. Dit is de uiteindelijke keuze?

Pelgrim zijn is intrigerend, maar wordt na een tijdje vermoeiend. Zeker als je alleen maar een grote bibliotheek hebt. Ik werd vanaf de eerste ontmoeting verliefd op Nikiszowiec.
En mensen accepteerden me hier als hun eigendom, ook al was ik een gorol. Ik zei: Nikisz is mijn vaderland. En een plek waar ik gelukkig ben.

Bron:  onet.pl przez Paweł Pawlik    język po Polsku

* Jarosław Makowski is een theoloog, filosoof, publicist, auteur van boeken. Hij is de directeur  van
het Burger Instituut, een politieke denktank verbonden aan het Burger Platform, gemeenteraadslid
en hoofd van de PO in Katowice. Hij woont in Nikiszowiec, een historische arbeiderswijk in Katowice.


wordt vervolgd

[Pieszyce]

Re: De kerk die gebruik maakt van het Constitutionele Tribunaal
31. Dec 2020 at 01:58



De kerk die gebruik maakt van het Constitutionele Tribunaal
toont geen kracht maar zwakte

28 december 2020

Deel 2

"Als we het ware beeld van God vinden, zal het zich vertalen in goed recht, goede staat en goed bestuur."

U bent dus een theoloog, filosoof, schrijver en publicist. Sinds enkele jaren ben je ook actief als politicus en zelfs als hoofd van Platforma in Katowice.
Waarom heb je deze politiek nodig?

Zelf vraag ik het me ook af: "Heb ik de cholera deze politiek nodig". Het beschrijven van de wereld geeft je de voldoening die te herkennen, maar het is logisch dat je de wereld
 kunt veranderen. Politiek is zo'n instrument.

De pen is dat niet?

Akkoord: woorden veranderen ook de wereld. Maar ik heb het temperament van een activist in mij. Enerzijds wil ik het begrijpen, maar anderzijds wil ik ook handelen. Een van
 mijn professoren op het seminarie zei: "U houdt de Bijbel in de ene hand en de krant in de andere. En dan handelt u." De mens heeft consistentie nodig. Ik schrijf bijvoorbeeld
veel over de noodzaak van solidariteit. Over samenwerking en de behoefte om van de bank af te komen. Het zou oneerlijk zijn als ik maar mopperde met de kolommen kranten
 tot mijn beschikking, maar in een comfortabele fauteuil zat.

Er zijn momenten waarop u niet onverschillig kunt zijn. Sta toe en observeer de werkelijkheid door het glas en het oog. En vandaag hebben we zo'n tijd. Als je minachting en
 kwaad ziet en niet reageert, ben je ook medeplichtig. In een fatsoenlijke gemeenschap is niet iedereen schuldig, maar iedereen is verantwoordelijk. Daarom zit ik in de politiek.
En ik probeer het principe te volgen dat is bedacht door de Amerikaanse filosoof en activist Cornel West: "Je kunt mensen niet leiden als je niet van ze houdt. Je kunt mensen
niet beschermen als je ze niet wilt dienen." De triade van West is liefde, bescherming, service.

U zit sinds 2014 in de politiek. Het gebeurde toch niet impulsief?

In 2014 dacht niemand dat afstand een symptoom van opportunisme zou zijn. Martin L. King zei tegen zijn critici: "De laffe zal vragen: is het veilig? Opportunisten zullen vragen:
is het politiek correct? De ijdele mensen zullen vragen: is het populair? het moet een standpunt innemen dat noch veilig, noch politiek, noch populair is, maar iemand moet het
 innemen omdat het gelijk heeft. " Wegkomen van de realiteit is niet mijn stijl.

Het heeft je het afgelopen jaar niet ontbroken aan inspiratie, of wel?

Ik maak mijn boek over de kerk af in tijden van 'goede verandering'. Het is in zekere zin de anatomie van de nederlaag - de ontbinding van een institutionele kerk, maar niet
de val van het katholicisme. Mijn vrienden die agnostisch zijn of die de kerk hebben verlaten - niet na het lezen van Marx, maar na het horen van de preek van aartsbisschop
 Jędraszewski - vragen waarom ik nog steeds in deze kerk ben.

Waarvoor?

Dit is in zekere zin mijn huis. En het is in die zin dat alle apparatuur die ik heb gekregen, dat wil zeggen de wereld van de tekst, de wereld van de autoriteiten - zoals Tischner
of Turowicz - dit is de wereld die mij gevormd heeft. Het opgeven, zonder een gevecht, zou een teken van lafheid zijn. Er is een beroemd citaat van Hegel... Ik weet dat het
citeren van Duitse filosofen nu in Polen nogal riskant is...

Hegel zei in een van zijn Berlijnse lezingen dat een natie die een valse notie van God heeft, een slechte staat, een slechte wet en een slecht bestuur heeft. Met andere woorden,
als we het ware beeld van God vinden, zal het zich vertalen in goed recht, goede staat en goed bestuur. En daarom is het de moeite waard om te vechten voor het katholicisme
 en een authentieke visie op God.

Bij ons mislukken al deze dingen?

Merk op dat wanneer deze drie - de concepten van staat, wet en regering - falen, dit grotendeels te wijten is aan religieus denken. We worden tenslotte geregeerd door het
religieuze recht, dat zijn beeld van God construeert in het oude paradigma. Als heerser, koning, rechter, wreker en zelfs tiran. Toch is er een andere God op de bladzijden van
de Schrift. Een God die zorgzaam, vergevingsgezind, barmhartig, teder is en de hand reikt als je valt.

In die zin is het belangrijk wat de metafoor van de Schepper jouw realiteit construeert. Net zoals de taal die je spreekt jouw wereld vormt. Want hoe je zegt, vertaalt zich naar
hoe je handelt. Je concept van God vertaalt zich in hoe je later met jezelf omgaat, maar vooral in hoe je met anderen omgaat. Hoe we ons tot elkaar verhouden, vertaalt zich
 in wat voor soort gemeenschap we creëren. Zie je je buurman, als geen vriend, de vijand ...

...de linkervleugel, de pest, ideologie, covid, julka, katolka, de grootvader.

De christelijke religie tegenover anderen laat iemand zien die je altijd moet helpen. De symbolen van de laatste zijn de bijbelse weduwe, vreemdeling en kind. Dit zijn de drie
 categorieën mensen waar God op een speciale manier voor zorgt, en daarom zou de Kerk dat ook moeten doen. De vraag is: doet ze dat? Nee. De kerk veranderde het goede
 nieuws voor de zogenaamde goede verandering, omdat ze besloot dat het het waard was.

Het rechts, het religieuze rechts, zoals u zegt, heeft zich God toegeëigend, zoals patriottisme? Dat is de "Poolse God"?

Dit is een idool. We hebben een onderscheid in theologie: een idool en een icoon. Een afgod is een soort valse god. Vandaar de afgoderij, dat wil zeggen, de afgod die u aanbidt.
Voor religieus rechts is dat idool macht. De tweede manifestatie van afgoderij houdt verband met de natie - met rechts nationalisme. Het Poolse idool is nationalistisch, exclusief
 en stigmatiserend.

De bisschoppen besloten dat iedereen die God – Eer - Vaderland riep, een goede katholiek is. Niets van deze dingen. Hij is een "katholiek" die misschien een "god" op zijn lippen
 heeft, maar hij heeft een honkbalknuppel in zijn hand. Ondertussen verkiest de God van Abraham, Isaak en Jacob machteloosheid boven geweld. Genade boven haat. Mededogen
 boven  minachting.

Opdat het zo simpel zou zijn, geloof ik dat dit ook de schuld is van onze kant, de christelijke liberalen. Dat we deze voor mensen belangrijke begrippen weggaven. De rechter-
vleugel nam ze met behulp van inventaris en verwerkte ze naar hun eigen maat. Het was tijdelijk succesvol. Tegenwoordig lijkt het er echter op dat deze afgod zijn demonische
 gezicht onthult en zichzelf laat zien als een leugenaar, bedrieger, dief. En de kerk zelf is onbetrouwbaar, exclusief en stigmatiserend.

U spreekt over de schuld van de liberalen. Ik ga akkoord. U had geen idee van patriottisme, maar u schaamde zich nogal voor uw geloof. Toen de rechter-
vleugel zijn keizerlijke plannen bedacht, had je een chocoladearend en een idee om het kruis uit de parlementaire zaal te verwijderen. Tusk's fout?

Mijn fout. Dan van iemand anders, Ik geef er de voorkeur aan om mijn eigen borst te slaan. Het is de vloek van Polen dat we van muur tot muur gaan. Een goed voorbeeld is
waarschijnlijk Janusz Palikot, die een religieus tijdschrift oprichtte. Hoe heette het? Met Terlikowski als chef.

"Ozon". De chef was Grzegorz Górny.

Ja "ozon"! En toen richtte hij een antiklerikale partij op. Het kon niet geloofwaardig zijn, en ten tweede kon het geen partij zijn met één doel - in dit geval antiklerikaal en alleen
gebaseerd op dit gevoel van afkeer. Polen zijn antiklerikaal, maar niet antikatholiek. Palikot, die de zonden van de geestelijkheid opmerkte, viel het christendom aan, wat
 belangrijk is voor mensen.

Denkt u dat katholieken in Polen de activiteiten van de geestelijkheid niet combineren met de kerk?

Polen willen het christendom niet verlaten. We hebben geen ander immaginarium dat de wereld voor ons zou regelen. In Polen hebben we nooit te maken gehad met een
ernstige botsing tussen het christendom en de Verlichting, dus iets natuurlijks voor westerse kerken. In Polen is religiositeit altijd een schietpartij. Je laat performatief zien
dat je gelooft. Je gaat op bedevaart, de politicus zit in de eerste kerkbank in de tempel, komt met de pastoor opdagen bij de openingsceremonie van een rioolbuis.

Bron:  onet.pl przez Paweł Pawlik    jezyk o Polsku

* Jarosław Makowski is een theoloog, filosoof, publicist, auteur van boeken. Hij is de directeur  van
het Burger Instituut, een politieke denktank verbonden aan het Burger Platform, gemeenteraadslid
en hoofd van de PO in Katowice. Hij woont in Nikiszowiec, een historische arbeiderswijk in Katowice.

wordt vervolgd.

[Pieszyce]

Re: De kerk die gebruik maakt van het Constitutionele Tribunaal
14. Jan 2021 at 16:43



De kerk die gebruik maakt van het Constitutionele Tribunaal
toont geen kracht maar zwakte

28 december 2020

Deel 3

Tischner zei dat deze natie nooit krijgers van het denken zijn geweest en nu hebben we de consequenties. We hebben te maken met een situatie waarin bijgeloof in de plaats komt
 van geloof dat begrip zoekt. Het is geen toeval dat de anti-vaccinaties in Polen zo succesvol zijn. Veel priesters beschouwen de wetenschap, vooral de geneeskunde, als bijna het
gefluister van Satan. Tischner's erfenis van een geloof dat begrip zoekt, is niet getransplanteerd naar de rest van de wereld. Dit soort katholicisme kwam niet onder rieten daken.
Hij won, in termen van aantallen en macht, de kerk van directeur Rydzik. Maar dit is een bedrieglijk en tijdelijk succes.

Waarschijnlijk niet meer zo kortstondig.
 
Als we kijken naar dit jaar, dat gelukkig afloopt, zien we dat dit het jaar is waarin er iets kapot is gegaan. Dat het instituut dat respect opwekte, dat een grote impact had op het
 bewustzijn van Poolse vrouwen en mannen, achterbleef met iets dat afkeer, woede oproept en iets waar mensen niets mee te maken willen hebben.

Voor het eerst sinds 1993 beoordelen meer mensen de kerk verkeerd dan goed. De kinderen geven het kaartje terug aan de kerk omdat hun ouders niet willen dat ze godsdienst-
lessen volgen. Mensen geloven niet dat Poolse bisschoppen in staat zijn om pedofilie te verbergen en te verdoezelen. De Poolse kerk met grondpersoneel, in de vorm van hiërarchen
 - met aartsbisschop Jędraszewski aan het roer - lijkt op de chauffeur die in de auto stapte, de afgrond ziet, gas geeft en zich afvraagt of hij het zal overleven.

Denk je dat je het vertrouwen in deze instelling nog kunt herstellen?

Als ik 's avonds mijn gebeden tot God aanbied, bid ik voor radicale secularisatie. Dit is de enige manier om alle valse afgoden te vernietigen waar we het over hadden. Deze
gepolitiseerde religie en religieuze politiek om de overblijfselen van het ware en authentieke christendom te redden.

"Als ik een keuze zou moeten maken - aan de kant van vrouwen staan of aan de kant van aartsbisschop Jędraszewski
  - zal ik altijd achter de vrouwen staan"[/list] Ben je de laatste tijd betrokken geweest bij een protest?

Ja. Ik ging in vrouwenstaking, alleen maar omdat ik niet kan toekijken.

Kan een katholiek aanspraak maken op het recht op een abortus?

Het compromis is ondertekend door de kerk in samenwerking met mevrouw Przyłębska en haar grondwettelijk hof en Jarosław Kaczyński. Ze voorzagen niet dat vrouwen in opstand
 zouden komen. En dat ze basta zouden zeggen. De Kerk heeft door haar hebzucht eindelijk iets verloren dat een compromis wordt genoemd. Vandaag is het een compromis.

Dat was de reactie van de politicus. Nu vraag ik om een antwoord van de theoloog.

Ik ben niet de meester van het geweten van iemand anders. Er zijn situaties en ik geloof dat dit een van die situaties is waarin een persoon voor zichzelf een beslissing moet nemen.
Als ik een keuze zou moeten maken - aan de kant van de vrouw of aan de kant van aartsbisschop Jędraszewski - zou ik altijd voor de vrouwen staan.

Maar als we consequent zijn, heeft abortus geen plaats in de leer van de kerk. Is dat zo?

De Kerk in een democratische staat heeft geen andere macht over de mens nodig, dan macht over zijn geest. En met volledige vrijheid om uw overtuigingen te verkondigen.
Een kerk die het Constitutionele Tribunaal gebruikt om haar overtuigingen te garanderen, toont geen kracht maar zwakte. Een religieus leven dat gebaseerd is op een gewelddadige
 wet heeft niets met religie te maken.

Als burger zal ik eisen dat de slogan 'Je zult nooit alleen zijn' wordt veranderd in 'We gaan altijd met je mee.' Een vrouw die voor zo'n dilemma staat, moet weten dat de staat aan
 haar zijde staat, dat ze economisch niet alleen gelaten wordt, dat de psycholoog op haar wacht, dat de kerk haar niet zou veroordelen. Tegenwoordig horen we verschillende
scheldwoorden uit de mond van veel priesters over vrouwen die deelnemen aan de staking: hoeren en criminelen. Zondige moralisten in soutane en verdrietige heren in zwarte
pakken willen beslissen over het leven van vrouwen.

Ik vraag me af of een katholiek de kwestie van abortus kan verzoenen met het recht van een vrouw om te kiezen.

Er is geen een antwoord. Elk van ons...

......ik vraag me af of u mijn vader, die naar de "Gościa Niedzielnego" reikt in plaats van naar de "Tygodnik Powszechny", zou kunnen overtuigen van
uw redenen.

Veel mensen zijn opgevoed in de leer, gereduceerd tot bevelen, verboden, waarbij morele dilemma's in wezen worden opgelost door een advocaat, niet door een menselijk geweten.
Ik zeg: allereerst het geweten. Heb de moed om het te gebruiken. De dilemma's zijn goed. God neemt je vrijheid niet weg, en jij wilt het aan verdrietige jongens geven?

Soms is het de moeite waard ruimte te laten voor een man om het goed met God te doen. En als hij dat doet, zal God de juiste paden vinden om naar zichzelf te leiden. Dat is de
reden waarom ik meer vertrouw op degenen die zo'n ruimte aan de mens overlaten dan degenen die hun religieuze overtuigingen bij wet willen opschrijven. Niemand dwingt een
 katholieke vrouw, niemand dwingt je vader om een beslissing te nemen en te nemen die niet in overeenstemming is met zijn religieuze overtuigingen. Aan de andere kant nemen
 kerken in westerse landen niet hun toevlucht tot het geweld van de wet, maar doen ze een beroep op de vrijheid en het geweten van de persoon.

"Rotte Westen".

Dit verbetert natuurlijk het morele welzijn, maar klaart de klus niet. We kunnen net doen alsof we een katholieke samenleving hebben zoals gisteren in Ierland, maar daarmee
sluiten we onze ogen. We kunnen net doen alsof Poolse vrouwen geen abortussen plegen, al weten we dat ze naar buurlanden gaan en dat doen ze zonder problemen. De vraag
is of we accepteren om een illusie in stand te houden of dat we religie als een ervaring van vrijheid ervaren. Gezien de huidige morele status van de Poolse geestelijkheid,
veroorzaakt het eisen van een aanscherping van de abortuswet, gezien het feit dat er geen verantwoording wordt afgelegd voor de misdaden van pedofilie, bij veel mensen
woede en agressie.

Dit is een paradox. Hoe verschillend de maatregelen van de kerk zijn voor de zogenaamde eigen en de buitenstaanders. De priester geeft toe aan
de verleiding, de vrouw is een moordenares.

Bisschoppen hebben niet langer het monopolie op het bestuur van zielen, dus proberen ze de macht over het menselijk lichaam te behouden, vooral over het lichaam van een vrouw.
En dit is het laatste bastion waarvan de kerk denkt het te kunnen controleren via de staat. Maar zij heeft het mis. Het eindigt gewoon. En het is onherstelbaar.

Het nieuwe sociale contract dat zal worden uitgewerkt buiten dit permanente traditionele systeem, dat wil zeggen, religieuze politici van rechts plus bisschoppen, zal een contract zijn
dat de vrouw een gevoel van veiligheid zal geven. Dit zal een veel effectievere strategie zijn om het aantal abortussen in Polen te verminderen dan deze botte wet die PiS samen
met president Przyłębska tijdens de pandemie heeft opgesteld.

Wilt u zeggen dat de heropleving van het geloof in Polen mogelijk zal zijn dankzij liberale politici?

Het is niet de taak van liberale politici om de kerk te redden. Dit is de taak van gelovigen. Aan de andere kant is het de taak van een politicus om de staat te versterken. De kracht
van de kerk in Polen komt voort uit de zwakte van de staat. Daarom moeten alle inspanningen gericht zijn op het opbouwen van sterke staatsinstellingen - zodat geen prelaat, geen
kerk ooit zal denken dat ze openbare middelen en staatsinstellingen kunnen gebruiken voor hun religieuze doeleinden.

Bron:  onet.pl przez Paweł Pawlik    jezyk o Polsku

* Jarosław Makowski is een theoloog, filosoof, publicist, auteur van boeken. Hij is de directeur  van
het Burger Instituut, een politieke denktank verbonden aan het Burger Platform, gemeenteraadslid
en hoofd van de PO in Katowice. Hij woont in Nikiszowiec, een historische arbeiderswijk in Katowice.

Einde