De nieuwe trend maakte de peettante woedend

[Pieszyce]

De nieuwe trend maakte de peettante woedend
"Ik ben sprakeloos" [BRIEF]

Journalisten van de website Onet Kobieta
5 februari 2025, 17:48 uur

Geen envelop en geen ketting. Onze lezeres deelde haar gedachten met ons over de geschenken die ouders vandaag de dag voor hun kinderen verwachten bij gelegenheid van de Eerste Heilige Communie of zelfs het Doopsel. "Ik kan niet geloven dat iemand op zo'n idee is gekomen", schrijft mevrouw Iwona in een brief aan Onet. Waarom was de peettante van de negenjarige zo woedend?

Negen jaar geleden hield ik mijn nichtje vast bij haar doop. Ik was er trots op haar peettante te zijn. Wij komen uit een godvrezende familie. Mijn zus en ik gaan al sinds we kinderen zijn regelmatig naar de kerk. Wij proberen onze kinderen op dezelfde manier op te voeden. Dat dacht ik tenminste tot voor kort.

Ik weet dat de tijden veranderd zijn. Tegenwoordig worden religieuze ceremonies heel anders gevierd. Voor katholieken is het normaal om dit te vieren. Ik bedoel niet alleen de bruiloft, waarna we een feest houden op de receptie, maar ook de doop en de communie, die we steeds vaker in grotere groepen vieren. Het is tegenwoordig normaal om een restaurant af te huren of catering aan huis te bestellen. Niemand kijkt er raar van op als gasten zelfs een jaar voor de geplande ceremonie al een uitnodiging ontvangen.

Het maakt mij niets uit. Ouders hebben het recht om deze dag te vieren zoals zij dat willen. Maar de kwestie van de cadeautjes voor petekinderen wekt mijn verontwaardiging. Vroeger was het voldoende om een kind bij de doop een medaillon te geven. Hetzelfde gold voor de Eerste Heilige Communie.

De peters en meters hoefden elkaar niet te overtreffen in ideeën, het ging om hun aanwezigheid en deelname aan de Heilige Mis. en een familiefeestje bijwonen. U kunt bijdragen aan een beter cadeau, bijvoorbeeld een fiets. Niemand hield ons verantwoordelijk voor de prijs en het merk. Niemand schepte op met zijn foto op Instagram. Tegenwoordig is het zinloos om naar een kind te zoeken zonder telefoon in de hand.

Helaas zijn sommige ouders hun verstand verloren. Ik heb het idee dat ze niet begrijpen wat een religieuze ceremonie inhoudt. Want het gaat er zeker niet om dat je een groot feest geeft en cadeautjes van de bovenste plank verzamelt waar kinderen dan tijdens de schoolvakanties mee kunnen opscheppen.

Toen mijn zus ons de uitnodiging voor de Eerste Heilige Communie van onze peetdochter gaf, gaf ze ons meteen de opdracht om haar geen cadeaus te kopen. Ik wachtte vol ongeduld op de vraag wat ik mee moest nemen om mijn petekind in mei in de kerk te bezoeken. Mijn zus kondigde aan: "Tegenwoordig geven we geen cadeaus meer, we openen een spaarrekening voor het kind."

Ik was sprakeloos. Moet ik een bankrekening openen voor een negenjarige omdat het mode is? Voordat ik er ook maar over na kon denken hoe absurd het was, sprak ik de woorden hardop uit. Eerst was het stil. Toen werd het spannend. Als reactie kreeg ik te horen: "Ik ben ouderwets en ga niet met de tijd mee."

Ik wist niet dat mijn zus zo meeging met trends. Op de een of andere manier heb ik dit moment gemist. Ik heb het idee dat haar man achter deze verandering zit. De zwager schuwt het niet om een weelderig leven te leiden en zijn enige dochter te verwennen. Ze benadrukken vaak dat ze zich alles kunnen veroorloven. Basia draagt alleen merkkleding, krijgt cadeaus ter waarde van honderden zloty's en heeft een aanzienlijk bedrag op haar spaarrekening staan, die haar ouders voor haar hebben opgezet voordat ze werd geboren.

Ik bemoei mij niet met haar opvoeding. Het gaat mij niets aan. Maar ik heb het recht om, naar eigen goeddunken, een communiegeschenk voor mijn petekind te kopen. Het openen van een spaarrekening voor een negenjarige en het instellen van een automatische incasso gaan mijn financiële mogelijkheden te boven. Bovendien vind ik het onnodige kosten en legt het te veel druk op de peetouder.

Het is niet mijn bedoeling om een modetrend te volgen die ik niet steun. Basia krijgt van mij een heilig boek en een vergulde armband met de afbeelding van een engel. Mijn peettante gaf mij 30 jaar geleden een soortgelijk cadeau. Ik heb het nog steeds. Wat ik me vooral herinner van die dag is de lol die ik had met mijn tante tijdens een familiediner thuis. Zo werd vroeger het avondmaal gevierd.

Over drie jaar staat mijn zoon hetzelfde te wachten. In tegenstelling tot mijn zus zijn mijn man en ik van plan om thuis een bescheiden feestje te organiseren. Niemand krijgt richtlijnen over cadeaus voor ons kind. Ik vraag me af wat voor idee mijn zus, die zijn peettante is, die dag zal bedenken...
 
Bedankt dat u ons artikel tot het einde hebt gelezen.
 
Journalisten van de website Onet Kobieta

Bron:  kobieta.onet.pl   język po Polsku