De katholieke kerk - de meester van zelfvernietiging

[Pieszyce]

De katholieke kerk - de meester van zelfvernietiging
Hoe doet het episcopaat er alles aan om uit Polen te verdwijnen?

14 december  2024

De afgelopen dagen hebben verdere spanningen tussen de staat en de Kerk met zich meegebracht. De gesprekken met het episcopaat, onder leiding van minister Barbara Nowacka, liepen uit op een mislukking. "Ze hebben geen wil om tot overeenstemming te komen", vatte de minister samen, die de invoering aankondigde van een regeling die het aantal uren godsdienst op scholen beperkt tot één uur per week, tijdens de eerste of laatste les. Episcopaat? Verontwaardigd. En wat doet de Kerk? Hij beschuldigt de staat van vervolging in plaats van in de spiegel te kijken.

Barbara Nowacka vestigde de aandacht op een probleem waar steeds meer Polen luidkeels over praten: de Kerk is grotendeels een tak van PiS geworden. In plaats van de gelovigen te dienen, dient de geestelijkheid de partij. Effect? Massaal vertrek van mensen uit de Kerk. En hoewel de hiërarchen dit proberen uit te leggen aan de hand van de 'secularisatie van de samenleving', is de waarheid veel bitterder: de Polen zijn de politieke preken en de hypocrisie op de kansels eenvoudigweg beu.

De regeling voor één uur godsdienst per week is een besluit dat woede opwekte bij PiS, maar ook... opluchting bij leerlingen en ouders. Religie, gemarginaliseerd tot het eerste of laatste lesuur, beperkt de dominantie van de Kerk in het onderwijssysteem. Wat is de positie van het episcopaat? Standaard: dreigen met het verlies van de 'christelijke identiteit van de natie'. Maar heeft de Kerk, wier preken lange tijd hebben geklonken als een verlengstuk van partijbijeenkomsten, nog steeds enige bevoegdheid om hiertoe een beroep te doen?

Minister Nowacka draaide er niet omheen: "Een deel van de geestelijkheid behoort tot PiS. Het is niet de rol van de staat om ervoor te zorgen dat de Kerk gelovigen heeft. Sterke woorden, maar het is moeilijk om het er niet mee eens te zijn. Toen de geestelijken hun pastorale missie opgaven ten gunste van politieke agitatie, waren ze zelfs voor hun eigen gelovigen niet langer nodig. En politieke flirt met PiS? Het eindigde precies zoals voorspeld kon worden: verlies van geloofwaardigheid en de uitstroom van gelovigen die geen instrument in het politieke spel willen zijn.

De Kerk in Polen lijkt niet te merken dat zij gelovigen sneller verliest dan zij vanaf de kansel tegen hen kan schreeuwen. In plaats van reflectie en dialoog hebben we alleen maar voortdurende pogingen om een terugkeer naar de gloriedagen af te dwingen – die al lang voorbij zijn. En zoals gewoonlijk gaat het om geld, goud, eer en invloed. Genoeg hiervan.

Bron: wiesci24.pl      język po Polsku