Karol Nawrocki is niet alleen een bedrieger, maar ook een bandiet. Een walgelijke man!

[Pieszyce]

Karol Nawrocki is niet alleen een bedrieger, maar ook een bandiet. Een walgelijke man!

Karolina Gorczycka
23 mei 2025

Karol Nawrocki, de presidentskandidaat van Wet en Rechtvaardigheid, heeft zojuist een nieuwe angstaanjagende bladzijde uit zijn verleden onthuld. In een gesprek met Sławomir Mentzen, dat eigenlijk een compliment moest zijn aan de "man van vlees en bloed", hoorden we in plaats van menselijkheid verhalen over... hooligangevechten. Ja, de PiS-kandidaat en hoofd van het Instituut voor Nationale Herinnering gaf toe deel te hebben genomen aan brute gevechten die jarenlang de vloek waren van Poolse stadions en woonwijken.

Dit zijn niet langer alleen beschuldigingen van manipulatie van de geschiedenis of propagandamisbruik in de functie van president van het Instituut voor Nationale Herinnering. Dit is een verklaring van een man die duidelijk geen probleem ziet in het "70 tegen 70" vechten in het bos, in de stijl van een maffia-ritueel. Nawrocki gaf toe dat hij deelnam aan "verschillende modules van nobele gevechten". Zijn hooligangevechten volgens PiS de nieuwe definitie van adel?

De kandidaat zelf spreekt woorden uit die in ieders mond compromitterend zouden zijn: "Ik ruik nog steeds de sportschool waar ik trainde", zegt hij geëmotioneerd. Behalve dat deze sportschool niet alleen boksen is, maar ook een toegangspoort tot geweld dat niets met sport te maken heeft. Zoals Interia meldt, verwijst dit onder andere naar de brute actie van Lechia tegen Lech in 2014 - 146 deelnemers, geen regels, twee minuten bruut gevecht. En alles wijst erop dat Nawrocki daar een van was.

Dezelfde Nawrocki die, als "wetenschapper" en "patriot", het nationale geheugen zou moeten vormgeven, spreekt vandaag over het gevecht alsof het karatetraining voor scoutjongens betreft. Mentzen gooit de vraag in zijn gezicht: "Heb je in zo'n gevecht 70 tegen 70 gevochten?" - en Nawrocki ontkent het niet. Hij manoeuvreert, relativeert, verschuilt zich achter het boksen. Maar de waarheid is bruut: we hebben hier niet te maken met een politicus, maar met een voormalig deelnemer aan de onderwereld van het stadiongeweld.

Karol Nawrocki is een symbool van verval. Het verval van normen, het verval van moraliteit en politieke verantwoordelijkheid.

Als Polen vooruit wil komen, kan het niet toestaan dat een man die een oude man heeft bedrogen en hem een appartement heeft afgepakt president wordt, kan het niet toestaan dat een bandiet president wordt. GENOEG HIERVAN.

Bron:  wiesci24.pl przez Karolina Gorczycka      język po Polsku

[Pieszyce]

Karol Nawrocki: de seconde die zijn campagne begroef

Karolina Gorczycka
23 mei 2025

Karol Nawrocki verliest de presidentsverkiezingen. Hij had moeten schitteren in zijn gesprek met Sławomir Mentzen. Hij had de onbeslisten moeten overtuigen, zijn imago als "man van vlees en bloed" moeten opbouwen. En hoe liep dat af? Vreselijk. Het hele gesprek was een festijn van ontwijkingen, platitudes en neppe glimlachen. Maar één moment – dat nu al op internet circuleert – zal de geschiedenis ingaan als symbool van zijn politieke ramp.

Toen Mentzen vroeg naar het appartement – dat arme appartement, afgeperst van een oudere, eenzame man – verstijfde Nawrocki. De glimlach die even daarvoor als een masker op zijn gezicht geplakt zat, verdween in een oogwenk. Angst verscheen in zijn ogen. En toen iets nog ergers: hulpeloosheid. Hij liet zijn blik ergens buiten de camera hangen, alsof hij hulp zocht. Misschien een spiekbriefje, misschien een campagnemedewerker die zou komen helpen. Niemand kwam.

Omdat er niets meer te redden viel. Nawrocki had geen antwoord. Omdat er geen manier was om te verdedigen wat hij had gedaan: hij had een oude, zieke man bedrogen. Hij had hem levenslange zorg beloofd, in ruil daarvoor een appartement gekregen en hem vervolgens in de steek gelaten. Net zoals je een versleten verkiezingsbelofte in de steek laat. De oude man die hij had moeten onderhouden, belandde in een verzorgingshuis. En Nawrocki? Hij had zich in zijn appartement gevestigd.

Dit is niet zomaar een verhaal over cynisme en gebrek aan empathie. Dit is een verhaal over lafheid. Want wanneer het moment van confrontatie met de waarheid aanbreekt, is Karol Nawrocki geen staatsman. Hij is niet eens een politicus uit de middenklasse. Hij is een bange man zonder ruggengraat. En dit stilstaande beeld – zijn ogen uitgeblust, zijn lippen trillend, zijn blik leeg – laat het beter zien dan duizend analyses en steungrafieken.

Dit was het moment waarop hij de verkiezingen verloor. En waarin we de echte Karol Nawrocki zagen: geen leider, geen president – maar een man die appartementen afperst en zijn verantwoordelijkheid ontloopt. En een lafaard.

Bron:  wiesci24.pl przez Karolina Gorczycka      język po Polsku