Ziobro's vriendin, Dagmara Pawełczyk-Woicka, en haar grote klaagzang:

[Pieszyce]

Ziobro's vriendin, Dagmara Pawełczyk-Woicka, en haar grote klaagzang:
"Niemand nodigt ons uit"

8 september 2024

Dagmara Pawełczyk-Woicka, voorzitter van de Neo-KRS en goede vriendin van Zbigniew Ziobro, besloot ons nogmaals te trakteren op haar briljante analyse. Deze keer klaagde ze in een interview dat meer leek op een klacht van een gehate vriend dan op een serieuze reflectie op de toestand van de Poolse rechterlijke macht dat "geen van de vertegenwoordigers van de Nationale Raad voor de Rechtspraak was uitgenodigd voor een ontmoeting met Donald Tusk." Het is niet verwonderlijk dat premier Tusk voor zijn evenementen geen mensen uitnodigt die leiding geven aan de instelling die door veel experts de leugen-KRS of neo-KRS wordt genoemd, een symbool van de ineenstorting van de rechtsstaat.

Pawełczyk-Woicka besloot wat krokodillentranen te laten en betreurde dat alleen "verdedigers van de rechtsstaat" waren uitgenodigd. O, wat is het verschrikkelijk om buitengesloten te worden! Het was waarschijnlijk een grote verrassing voor de Neo-KRS dat iemand niet wilde luisteren naar het verhaal dat het vernietigen van de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht een voorbeeld is van een voorbeeldige hervorming.

Bovendien verklaarde Pawełczyk-Woicka dat deze mensen "deze instelling hebben toegeëigend". Is de voorzitter vergeten dat de Neo-KRS algemeen wordt gezien als een instelling die is overgenomen door de politieke aangestelden en loyalisten van Zbigniew Ziobro? In al deze retoriek van beschuldigingen is het onmogelijk om een duidelijke cognitieve dissonantie niet op te merken. Het bekritiseren van anderen vanwege 'institutionele kaping' terwijl zij zelf voorzitter is van een orgaan dat alom wordt bekritiseerd vanwege precies dit soort acties, klinkt als groteske ironie.

Pawełczyk-Woicka, die zich probeerde voor te doen als hoedster van de democratie, verklaarde verder dat "geschillen de norm zijn in de democratie." Daar kun je het niet mee oneens zijn, maar het geschil is niet het probleem. Het probleem is dat PiS-aangestelden in de rechterlijke macht dit 'geschil' hebben omgezet in een brutale politieke strijd om controle over de rechtbanken. Hoe handig is het dat Pawełczyk-Woicka spreekt over 'democratische normen', waarbij ze vergeet dat het haar Neo-KRS was die deze normen schond, waardoor handmatige controle van de rechtbanken door de uitvoerende macht mogelijk werd.

Aan het einde van dit trieste spektakel verklaarde Pawełczyk-Woicka dat de rechtbanken "geschillen moeten oplossen en mogelijk specifieke mensen moeten straffen voor specifieke overtredingen van de wet, en niet hele sociale groepen." Mooie woorden, maar het is jammer dat de Neo-KRS en minister Ziobro in de praktijk precies het tegenovergestelde deden: het massaal onderdrukken van rechters die het lef hadden om de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht te verdedigen. De vraag is of Pawełczyk-Woicka deze ongemakkelijke paradox kan zien, of misschien is het een ander geval van de klassieker 'je eigen zonden niet zien'?

Bron:  wiesci24.pl     język po Polsku