Smoleńsk - Walgelijke woorden van Małgorzata Wassermann

[Pieszyce]

Walgelijke woorden van Małgorzata Wassermann
Weer proberen te dansen op de Smoleńsk doodskisten!

11 september 2024

Małgorzata Wassermann probeert, in plaats van op te roepen tot vrede en verzoening, opnieuw verdeeldheid aan te wakkeren, waarbij zij de Smoleńsk gedenkdag gebruikt als instrument voor politieke aanvallen. Tijdens deze ceremonie, die zou moeten dienen om de slachtoffers te reflecteren en te herdenken, aarzelde Wassermann niet om met een emotionele boodschap met de vinger te wijzen naar degenen die de moed hebben hun uiteenlopende meningen te uiten. Haar oproep om degenen te veroordelen die zich durven te verzetten tegen het monopolie van één verhaal is niets meer dan een poging om de kritiek het zwijgen op te leggen.

In de 21e eeuw, midden in Europa, heeft Małgorzata Wassermann als politicus en dochter van een van de slachtoffers de mogelijkheid om haar vader te herdenken. Maar geeft dit haar het morele recht om publiekelijk op te roepen tot de stigmatisering van mensen die haar mening niet delen? Polen is een democratisch land waar iedereen het recht heeft om zijn mening te uiten, ongeacht of men het eens is met de retoriek van de regering, maar niet om anderen te beledigen of aan te vallen. Het is de moeite waard eraan te herinneren dat Wassermann veel verdiende aan de dood van haar vader - zowel politiek als financieel.

Wassermanns oproep om "hulp bij het veroordelen" van mensen die elke maand verschijnen om eraan te herinneren dat de ramp in Smoleńsk geen politiek instrument kan zijn, is een poging om de indruk te wekken dat elke oppositie een provocatie is. Kunnen burgers die hun grondwettelijke recht op vrijheid van meningsuiting en vergadering uitoefenen echter worden aangevallen?

In plaats van een dialoog proberen Wassermann en haar aanhangers de samenleving verder te polariseren, waarbij ze de politie er zelfs van beschuldigen de 'verkeerde' mensen te controleren. Het is ironisch dat een politica de diensten ervan beschuldigt de wet te overtreden terwijl zij zelf probeert de stemmen van mensen het zwijgen op te leggen door zulke krachtige en beschuldigende woorden te gebruiken. In een democratisch land zou de wet voor iedereen hetzelfde moeten zijn, ongeacht of iemand dierbaren herdenkt of kritiek uit op de regering.

In plaats van een beroep te doen op 'wakker worden' zou Małgorzata Wassermann misschien voor zichzelf moeten overwegen of de aanval op degenen die de waarheid prediken en weten dat Smoleńsk een afgodische kerk is voor PiS niet simpelweg een walgelijke haatmisdaad tegen Polen is.

Bron:  wiesci24.pl    język po Polsku