Rechter Wróbel's 10 stellingen over de rechterlijke macht

[Pieszyce]

Rechter Wróbel's 10 stellingen over de rechterlijke macht
Zo veegde hij het PiS-verhaal weg

21 november 2024

Rechter Włodzimierz Wróbel legde in een paar toegankelijke zinnen uit hoe de kwestie van de rechtsstaat in Polen eruit ziet.

1. U kunt jachtrechter, sportrechter of gewoon rechter zijn in de zin van de grondwet van de Republiek Polen

2. Een rechter in de zin van de grondwet van de Republiek Polen is slechts een persoon:
    a. benoemd door de president van de Republiek Polen,
    b. op verzoek van de Nationale Raad voor de Rechtspraak,
    c. voor onbepaalde tijd (uitzondering – Constitutioneel Hof). 

3. In 2018 heeft de vorige regering het constitutionele orgaan, de Nationale Raad voor de Rechtspraak, afgeschaft. In plaats daarvan werd een wettelijke entiteit opgericht – de pseudo (Grieks – vermeende) Nationale Raad voor de Rechtspraak – die ondergeschikt was aan politici. 

4. De president ging door met het toekennen van nominaties voor rechterlijke functies, maar zonder verzoek van de Nationale Raad voor de Rechtspraak. Als gevolg hiervan kwamen mensen het rechtssysteem binnen die rechter werden, niet op grond van de grondwet, maar op grond van de wet die de pseudo-Nationale Raad voor de Rechtspraak in het leven riep. 

5. De status van deze "wettelijke" rechters is dezelfde als die van de beoordelaars die ongeveer tegelijkertijd in het rechtssysteem zijn hersteld. Noch een "wettelijke" rechter, noch een assistent-rechter zijn bekend in de grondwet van de Republiek Polen, en deze zijn alleen bij wet ingesteld. En wat door de wet is geschapen, kan ook door de wet worden afgeschaft. 

6. De grondwettelijke garanties van onafzetbaarheid, pensionering of immuniteit zijn alleen beschikbaar voor rechters waarnaar in de Grondwet wordt verwezen. "Wettelijke" rechters kregen, net als gerechtsbeoordelaars, dergelijke bevoegdheden alleen bij wet. En wat door de wet is geschapen, kan ook door de wet worden afgeschaft.

7. De afschaffing van de functie van een "wettelijke" rechter, d.w.z. een rechter die door de president in zijn functie wordt benoemd zonder verzoek van de Nationale Raad voor de Rechtspraak, maar op verzoek van de pseudo-Nationale Raad voor de Rechtspraak, houdt geen automatisch resulteren in de nietigverklaring van de uitspraken van zo'n rechter (of met diens deelname) (net zoals de nietigverklaring van uitspraken van beoordelaars, hoewel het Constitutioneel Hof ooit heeft besloten dat dit een ongrondwettelijke instelling was en een dergelijk standpunt in de Tweede Wereldoorlog werd afgeschaft). rechterlijke macht). 

8. Als een statutair ambt of functie wordt afgeschaft, krijgen de personen die dit ambt of deze functie bekleden doorgaans een garantie op hun professionele (werknemers)rechten: ze hebben bijvoorbeeld recht op een ontslagvergoeding, het recht om een andere functie te bekleden, enz. Maar de grenzen van de bescherming van verschillende rechten worden te kwader trouw verworven, in de wetenschap dat dit mogelijk was dankzij de ongrondwettelijke acties van politici.
 
9. De wijziging van de wet op de Nationale Raad voor de Rechtspraak, waarbij een "statutaire" rechter werd gecreëerd, maakte deel uit van de ongrondwettelijke ondergeschiktheid van de rechtbanken, het Constitutioneel Hof en het openbaar ministerie door politici. Rechters van het Hooggerechtshof werden vervolgens uit hun ambt ontheven, er werden ongrondwettelijke speciale rechtbanken opgericht om onafhankelijke advocaten te onderdrukken, en de bepalingen van de Muzzle Act werden ten uitvoer gelegd. Een advocaat die beweert dat hij dit allemaal niet wist en niet begreep, moet van zijn studie worden teruggetrokken en mag niet meedingen naar de positie van een rechter. 

10. Niemand werd gedwongen deel te nemen aan wedstrijden georganiseerd door de pseudo-Nationale Raad voor de Rechtspraak (behalve misschien de beoordelaars, voor wie het een noodzaak was). Er stonden ook geen sancties op het weigeren om steunlijsten voor politieke genomineerden voor de pseudo-Nationale Raad voor de Rechtspraak te ondertekenen. Ondertussen verergerde elke aanvaarde presidentskandidaat de chaos in het rechtssysteem. En advocaten waren zich hier perfect van bewust, omdat ze de inhoud van de uitspraken van het Hooggerechtshof, het Administratief Hooggerechtshof en de Europese tribunalen kenden." [/ist]

Bron:  wiesci24.pl      język po Polsku

[/list]