Het overdreven ego van journalisten en het einde van de gouden eeuw van de PiS-mainstream

[Pieszyce]

Het overdreven ego van journalisten en het einde van de gouden eeuw van de PiS-mainstream

23 november 2024

De periode van PiS-heerschappij was een tijd van echte welvaart voor veel journalisten die banden hadden met de reguliere media. Dankzij hun sympathie voor de autoriteiten en vaak openlijke steun voor het verhaal van de regerende partij stroomden er eindeloze geldstromen uit publieke middelen naar hen toe. Het Justitiefonds, staatsfinanciën en openbare instellingen - dit alles werd een bron van "gouden eieren" voor geselecteerde mensen en redacties. Prijs? Vleiende artikelen en commentaren die bedoeld waren om het propagandabeeld van de werkelijkheid te versterken.

Het machtsverlies van Jarosław Kaczyński en zijn team was echter een schok voor deze begunstigden. Van de ene op de andere dag raakte het publieke geld op, en daarmee ook de interesse van lezers en kijkers. In een wereld waarin het internet en onafhankelijke sociale media aan belang wonnen, en internetgebruikers op briljante en indringende wijze absurditeiten en mediamanipulaties aan de kaak stelden, begonnen de reguliere 'autoriteiten' plotseling hun glans te verliezen. Hun analyses en meningen hadden geen impact meer en kritiek van gewone mensen – onder de vlag van SilniRaz bijvoorbeeld – werd voor hen een ondraaglijke last.

In plaats van na te denken en na te denken over wat er misging, vonden deze journalisten een handig excuus: het is allemaal de schuld van de critici. Activisten en internetgebruikers die banden hadden met de SilniRazem-beweging werden ervan beschuldigd een 'sekte' of zelfs een militie te hebben opgericht die deed denken aan de tijd van de Poolse Volksrepubliek. In hun retoriek werd elke opmerking, elke indicatie van fouten of manipulaties een 'aanval'. In dit verhaal is er geen ruimte voor dialoog of het toegeven van een fout; er is alleen sprake van belediging van critici.

Wat deze 'slachtoffers van kritiek' missen is het feit dat de SilniRazem-beweging niet draait om blinde trouw aan welke partij dan ook. Integendeel, de leden ervan zijn vaak veeleisend en zelfs kritisch tegenover de Burgercoalitie. Het verschil is dat ze in staat zijn hun mening te formuleren en conclusies te trekken – een kenmerk dat ontbreekt in de uniforme en niet-reflecterende PiS-kiezersbasis.

In het internettijdperk is een 'populair gezicht' of een bekende naam niet voldoende om respect en bereik te verwerven. Internetgebruikers willen inhoud die inhoudelijk, eerlijk en authentiek is. Ondertussen geloven veel journalisten uit het PiS-eldorado-tijdperk nog steeds dat hun naam de sleutel tot alles is. Ze vergaten dat er achter deze naam waarde moest schuilen: een verstandige opmerking, moed bij het stellen van moeilijke vragen en vooral geloofwaardigheid.

Nu ze zijn afgesneden van overheidsgeld, onthullen de ego's van deze mensen hun ware gezicht. Ze kunnen niet accepteren dat ze hun invloed hebben verloren en dat hun boodschap de ontvangers niet meer bereikt. Ze proberen het gezag met geweld weer op te bouwen, zonder te beseffen dat hun tijd voorbij is.

Een trieste samenvatting van deze periode is het beeld van journalisten die het slachtoffer werden van hun eigen trots. Hun te grote ego's, hun onvermogen om kritiek te aanvaarden en hun gebrek aan zelfreflectie zorgden ervoor dat ze niet alleen hun publiek verloren, maar ook de laatste overblijfselen van fatsoen en waardigheid. Tegenwoordig zijn ze het bewijs dat ongebruikte privileges kunnen leiden tot de val van zelfs degenen die nog niet zo lang geleden aan de top stonden.

Wat overblijft is een bittere les voor alle aspirant-journalisten: echte autoriteit is gebaseerd op werk en geloofwaardigheid, niet op geld of de steun van degenen die aan de macht zijn.

gebaseerd op Twitter

Bron:  wiesci24.pl      język po Polsku