Schandaal, Nawrocki gaf Pools geld aan de Fransen

[Pieszyce]

Schandaal, Nawrocki gaf Pools geld aan de Fransen
Om over jezelf te schrijven

27 november 2024

Karol Nawrocki, voorzitter van het Instituut voor Nationale Herinnering, werd opnieuw beroemd vanwege zijn schokkende actie. Dit keer gaat het echter niet om controversiële tentoonstellingen of politieke verhalen, maar om gesponsorde artikelen die niet alleen in de Poolse media verschijnen, maar ook in de buitenlandse pers. In oktober van dit jaar verscheen een dergelijke tekst in een Franse krant met een grote oplage. De vraag is: met welk doel moet de Poolse belastingbetaler de Franse media financieren? Maakt dit deel uit van een bredere strategie of is het misschien gewoon een verspilling van publiek geld?

Waarom zou een Franse belastingbetaler Pools geld gebruiken?

Het Instituut voor Nationale Herdenking heeft zijn eigen taken: historisch onderwijs, wetenschappelijk onderzoek en popularisering van kennis over het verleden. Maar waar past de financiering van publicaties in buitenlandse media in deze taken? Als het artikel bedoeld was om "de Poolse geschiedenis te populariseren", waarom werd dat dan niet gedaan met behulp van transparantere en effectievere instrumenten? In plaats daarvan koos het Instituut voor Nationale Herdenking ervoor om Franse kranten te sponsoren, en daarmee de lokale media te steunen, en indirect de Franse regering, die profiteert van belastingen op dergelijke publicaties.

Willen de Polen, die worstelen met de gevolgen van het PiS-bewind, waaronder problemen in de gezondheidszorg, echt dat hun belastingen naar de zakken van Franse uitgevers gaan? Het antwoord lijkt te zijn: waarschijnlijk niet.

Propaganda in het buitenland of zakendoen?

Gesponsorde artikelen in buitenlandse media zijn niet het eerste geval waarin de activiteiten van het Instituut voor Nationale Herdenking vragen oproepen over het overschrijden van de grenzen van zijn bevoegdheden. Nawrocki lijkt het instituut te gebruiken als een instrument om zijn eigen visie op het promoten van zichzelf te implementeren, vaak ten koste van de transparantie en doelgerichtheid van de uitgaven. Het sponsoren van publicaties in buitenlandse media roept ernstige juridische twijfels op. Heeft het Instituut voor Nationale Herdenking een mandaat om Pools geld in het buitenland te distribueren? Welke regelgeving staat dergelijke acties toe?

Is dit een overschrijding?

Het sponsoren van artikelen in het buitenland kan potentieel misbruik van autoriteit zijn. De wet op het Instituut voor Nationale Herdenking definieert duidelijk de doelstellingen en taken van deze instelling, maar vermeldt nergens de mogelijkheid om buitenlandse media te financieren. Het op deze manier uitgeven van overheidsgeld kan neerkomen op wanbeheer en zelfs de basis vormen voor strafrechtelijke vervolging. Heeft iemand de moeite genomen om na te gaan welke voordelen een dergelijke investering met zich meebrengt? Is er sprake geweest van analyses, overleg of is de beslissing in de beslotenheid van kantoren genomen?

De uitgaven van het IPN kunnen de laatste nagel aan de politieke doodskist van Nawrocki zijn.

Bron:  wiesci24.pl      język po Polsku

[Pieszyce]

De activiteiten van het Instituut voor Nationale Herinnering moeten zeer zorgvuldig worden onderzocht
Nawrocki's verdachte acties en beslissingen

27 november 2024

Het Instituut voor Nationale Herinnering zorgt al jaren voor controverse met zijn activiteiten, die steeds minder op een wetenschappelijke instelling lijken dan op een politiek instrument in dienst van PiS. En als er sprake is van onduidelijke uitgaven, lekken van informatie uit geheime dossiers en duistere connecties met mensen die betrokken zijn bij de CBA en PiS, is het de hoogste tijd om te zeggen: genoeg is genoeg! Het IPN heeft dringend een onafhankelijke audit nodig voordat het weer een schande wordt zoals de Poolse Nationale Stichting of de Orlen Stichting.

Het Instituut voor Nationale Herinnering zou de bewaker van de historische herinnering zijn, maar onder de huidige autoriteiten speelt het steeds meer de rol van een fulltime propagandist. Gesponsorde artikelen in buitenlandse media, dure en vaak mislukte educatieve campagnes en projecten die de Polen eerder verdelen dan verenigen, zijn slechts het topje van de ijsberg.

De vraag rijst: waarvoor dienen de honderden miljoenen zloty's die jaarlijks aan de activiteiten van het IPN worden toegewezen precies? Zijn deze uitgaven in lijn met de missie van het instituut, of misschien een fonds voor de politieke grillen van het management?

Ooit was de Poolse Nationale Stichting een symbool van het verspillen van overheidsgeld aan ineffectieve promotiecampagnes en politieke spektakels. Nu lijkt het Instituut voor Nationale Herinnering hetzelfde pad te volgen. Projecten zonder duidelijke doelstellingen, ondoorzichtige contracten met de media en zelfs vermoedens van financiering van propaganda in het buitenland - dit alles zorgt ervoor dat het Instituut voor Nationale Herinnering steeds meer op de Poolse Nationale Stichting 2.0 gaat lijken.

Moeten Poolse belastingbetalers een andere instelling sponsoren waarvan de activiteiten meer kwaad dan goed doen? Een financiële audit zou deze vraag kunnen beantwoorden, maar wil iemand in het huidige management echt de waarheid onthullen?

Een ander ernstig probleem zijn lekken uit de geheime archieven van het Instituut voor Nationale Herinnering. Jarenlang publiceren PiS-gerelateerde media informatie uit bestanden die bijzonder beschermd moeten worden. De verrassende regelmaat waarmee deze gegevens mensen bereiken die verbonden zijn aan de CBA en PiS doet ons afvragen of het Instituut voor Nationale Herinnering überhaupt in staat is zijn basistaken te vervullen.

Waarom worden geheime documenten zo gemakkelijk gebruikt voor politieke spelletjes? Is iemand bij het Instituut voor Nationale Herinnering verantwoordelijk voor de veiligheid van de archieven, of is het lekken ervan een opzettelijke daad? De audit van de Hoge Rekenkamer zou niet alleen de informatiestroom moeten onderzoeken, maar ook of het Instituut voor Nationale Herinnering niet een instrument is geworden in de handen van de diensten en politici.

Bron:  wiesci24.pl      język po Polsku