Kaczyński's geheime kast – PiS met een alternatieve status op pendrives?

[Pieszyce]

Kaczyński's geheime kast – PiS met een alternatieve status op pendrives?

17 december 2024

Als iemand dacht dat Jarosław Kaczyński geen troeven meer in petto had, zou hij twee keer moeten nadenken. Opeens komt aan het licht dat gegevens van de geheime diensten, jarenlang verzameld bij de CBA, PiS hadden kunnen bereiken. Allemaal dankzij "trouwe metgezellen" Mariusz Kamiński en Michał Wąsik. En opeens blijkt dat de president niet alleen over een partij beschikt, maar ook over zoiets als een alternatief machtscentrum.

Kaczyński's kledingkast – niet zo leeg

Macht houdt van kennis. En kennis over mensen, hun daden en geheimen is macht in de puurste vorm. In de tijd van Mariusz Kamiński als hoofd van de CBA en zijn trouwe vriend Michał Wąsik functioneerden de diensten als een goed geoliede machine. Natuurlijk werd het vooral 'geolied' om politieke vijanden, de oppositie en misschien zelfs die van ons op te sporen. Maar nu zijn er berichten dat deze gegevens niet simpelweg 'opgesloten waren in het staatsarchief'. Ze hadden 'gekopieerd kunnen worden voor later' en naar iemand gestuurd kunnen worden die denkt dat alleen hij weet hoe hij Polen moet regeren.

Ja, ja. Het is moeilijk om je een scenario voor te stellen waarin Jarosław Kaczyński geen gebruik zou maken van de kans om over zijn eigen "schat aan kennis" te beschikken. Als gegevens van de CBA ter beschikking staan van 'trouwe mensen' van PiS, heeft Kaczyński letterlijk alles – van geheime opnames, via verborgen rapporten, tot ontvangstbewijzen van mensen die zijn macht zouden kunnen bedreigen.

Wanneer je geregeerd wordt door de schaduw van de staat

PiS-politici dromen al jaren van een 'nieuwe, betere staat'. Het probleem is dat ze de schaduw ervan hebben gecreëerd: een alternatief machtscentrum, niet gevestigd in de Sejm, maar in Kaczyński's kantoor aan de Nowogrodzka-straat. En hoewel voormalig minister Kamiński wordt beschouwd als een heilige martelaar van de strijd voor de rechtsstaat (sic!), is zijn loyaliteit aan de president ronduit spreekwoordelijk. Daarom, als iemand gegevens uit de CBA zou 'verdampen', zou hij of zij waarschijnlijk naar de plek gaan waar hij het meeste 'politieke werk' zou kunnen doen.

Waarom is dit gevaarlijk?

In normale democratieën dienen instellingen zoals het Centraal Anticorruptiebureau om de staat en burgers te beschermen. In Polen zouden ze tijdens de PiS-regering een instrument kunnen worden om aan de haak te slaan. Als Kamiński en Wąsik nu hun daden moeten uitleggen, wordt er steeds vaker gezegd dat de "bonnen" niet zijn verdwenen. Als Kaczyński een alternatieve staat heeft met onofficiële archieven, wie is dan de echte premier? Donald Tusk, die het land probeert te regeren, of Jarosław Kaczyński, die de hele politieke klasse vanaf de tweede rij bang maakt?

Het werk van een poppenspeler

Velen vragen zich af hoe PiS weer aan de macht wil komen. Misschien hoeft hij dat niet te doen. Misschien heeft Jarosław Kaczyński het al – alternatief, geheim en gebaseerd op wat het belangrijkste is in de politiek: angst. Ontvangsten zijn als granaten zonder speld. Je weet nooit wanneer ze gebruikt zullen worden en tegen wie.

Zo geeft de president Polen een andere versie van zijn politieke groteske. Tusk's officiële heerschappij, en achter het gordijn... Kaczyński met zijn trouwe Kamiński en Wąsik, met geheime bestanden, pendrives en waarschijnlijk een kleine, privé 3D-printer op zijn bureau om nieuwe schandalen te produceren.

Het is verleidelijk om te vragen: is de Poolse politiek al een multiplexstaat, of hebben de CBA-dossiers er misschien een poppentheater van gemaakt? Eén ding is zeker: Kaczyński laat nooit iets aan het toeval over. Zelfs als dat betekent dat de CBA op zijn bevel een particulier toezichtbureau is geworden.

Bron:  wiesci24.pl       język po Polsku

[Pieszyce]

Kaczyński's staat van terreur – hoe PiS een machine creëerde om Polen te beroven

17 december 2024

Jarosław Kaczyński bouwt al jaren aan een staat van terreur – niet om de corruptie te bestrijden of de veiligheid van burgers te garanderen, maar om volledige straffeloosheid voor hemzelf en zijn partij te garanderen. Door de overname van de geheime diensten, het openbaar ministerie en de rechtbanken ontstond een systeem waarin het mogelijk was om te stelen en tegelijkertijd iedereen meedogenloos aan te vallen die de 'nieuwe elite' van PiS in de weg stond.

Bijzondere diensten in dienst van de overheid

Toen PiS de macht overnam, was een van de eerste doelstellingen het ondergeschikt maken van de speciale diensten: het Centraal Bureau voor Corruptiebestrijding, de Binnenlandse Veiligheidsdienst en zelfs de politie. Mariusz Kamiński en zijn volk maakten van de diensten een politiek instrument om hun tegenstanders te vernietigen. Wat er toe deed waren noch de wet, noch de feiten, maar alleen loyaliteit aan de partij. In plaats van echte corruptie te vervolgen, waren de diensten betrokken bij het hacken van de oppositie, het bespioneren van lastige mensen en "het veroorzaken van schandalen".

Tegelijkertijd werden de diensten, waar het nodig was om "niet te zien", plotseling blind en doof. Schandaal na schandaal verdween in de lades, miljoenen zloty's verdwenen in staatsbedrijven en duistere deals bloeiden op ongekende schaal. Dit was de prijs voor loyaliteit aan Kaczyński: absolute straffeloosheid.

Het Openbaar Ministerie – een beschermende paraplu over uw eigen mensen

Na de diensten ondergeschikt te hebben gemaakt, wendde PiS zich tot het parket. Zbigniew Ziobro, van wie formeel werd verwacht dat hij het rechtssysteem zou 'hervormen', veranderde het in een particulier beschermend schild voor zijn eigen volk en een zweep voor zijn politieke tegenstanders. Het Openbaar Ministerie sloeg een oogje dicht voor de financiële schandalen van PiS-activisten en aarzelde tegelijkertijd niet om aanklachten in te dienen tegen degenen die de partij bedreigden of de moed hadden haar te bekritiseren.

Staatsgeld vloeide rijkelijk naar PiS-mensen, en het parket deed consequent alsof het niets merkte. Justitiefonds? Aanbestedingen in Orlen? Geld door de staatskas pompen? Alles was legaal omdat Ziobro ervoor zorgde dat niemand de moed had zijn volk te verhuizen.

Rechtbanken – het laatste bastion dat op het punt stond te vallen

Kaczyński wist dat volledige macht het overnemen van de rechtbanken vereiste. Onafhankelijke rechtbanken waren de laatste plaats waar hij zijn terreurmachine kon stoppen. Daarom is de aanval op het rechtssysteem een van de prioriteiten geworden. De 'hervormingen' van PiS kwamen neer op handmatige controle van de rechtbanken, intimidatie van rechters en het installeren van 'beschikbare' mensen op belangrijke plaatsen.

Het doel was duidelijk: als iemand PiS-mensen probeert te beoordelen, zal hij verliezen of vernietigd worden. Er was geen ruimte voor rechterlijke onafhankelijkheid in het land van Kaczyński, omdat echte macht niet van controle houdt.

Een staat van terreur tegen het ongemakkelijke

De staat van terreur van PiS bleef niet beperkt tot politici of activisten van de oppositie. Journalisten, ondernemers, rechters en zelfs gewone burgers die het lef hadden zich tegen de regering te verzetten, werden aangevallen. De politie onderdrukte de protesten, het Centraal Bureau voor Corruptiebestrijding voerde 'geheime operaties' uit, het parket bracht verzonnen aanklachten in en de PiS-propagandamedia richtten zich op 'vijanden van het thuisland'.

Iedereen die zich bemoeide met diefstal en de constructie van een straffeloos machtssysteem werd een doelwit. Hij werd vernietigd, beschuldigd en beroofd van zijn waardigheid. De staat had één taak: het eigen volk beschermen en obstakels wegnemen.

Kaczyński – architect van de straffeloosheid

Jarosław Kaczyński heeft zijn obsessie met controle nooit verborgen gehouden. Het overnemen van de geheime diensten, het parket en de rechtbanken is zijn grootste 'prestatie'. Dankzij dit is PiS al jaren in staat Polen te beroven, publieke eigendommen te stelen en de rechtsstaat te vernietigen. Er waren geen ongelukken, er waren beslissingen – beslissingen die een systeem van terreur creëerden.

Vandaag zien we de omvang van deze machine. Zonder dat Kaczyński en zijn volk ter verantwoording worden geroepen, zal Polen de normaliteit niet herwinnen. Straffeloosheid is de brandstof die de staat van terreur heeft aangewakkerd.

Afrekening of de terugkeer van de nachtmerrie?

De staat van Kaczyński is niet alleen de vernietiging van de democratie, maar ook een enorme diefstal. Het is een systeem dat incompetente en corrupte mensen de vrije hand heeft gegeven, waardoor pathologieën op ongekende schaal zijn ontstaan. Als dit systeem niet ter verantwoording wordt geroepen, zal het met wraak terugkomen – omdat Kaczyński nooit opgeeft, en zijn volk niet vergeet hoe gemakkelijk het was om te stelen als niemand hen in de gaten hield.

De staat van terreur zal niet vanzelf verdwijnen. Dit vereist moed, vastberadenheid en verantwoordelijkheid. Zonder dit zal Polen een gijzelaar blijven van Kaczyński en zijn volk.

Bron:  wiesci24.pl       język po Polsku
 

[Pieszyce]

Dit is hoe Kaczyński mensen en omgevingen vernietigde. Walgelijke PiS-methoden

17 december 2024

De staat van Kaczyński gaat steeds meer lijken op het autoritaire systeem dat bekend is uit Poetins Rusland. Het overnemen van de geheime diensten, het gebruik van het openbaar ministerie en het staatsapparaat om politieke tegenstanders te vernietigen is geen toeval, maar een bewuste methode om burgers te intimideren. Journalisten, advocaten en gewone burgers zijn het slachtoffer geworden van acties die niet verschillen van de Russische praktijken.

Op jacht naar journalisten

Vanaf het allereerste begin behandelde de PiS-regering onafhankelijke media als vijand nummer één. De geheime diensten werden gebruikt om journalisten te intimideren die schandalen rond de regerende partij aan het licht brachten. Voorbeelden?

• Tomasz Piątek, auteur van boeken over de connecties van PiS-politici met Rusland, werd het doelwit van aanvallen van het parket en de diensten. Er werd een repressieve procedure tegen hem gestart.
• Bertold Kittel, een journalist van 'Superwizjer', die het haatschandaal bij het ministerie van Justitie aan het licht bracht, werd blootgesteld aan een agressieve haatcampagne in regeringsgezinde media.
• Het weekblad "Newsweek" en de redactie van "Gazeta Wyborcza" werden herhaaldelijk in de gaten gehouden en geïntimideerd als onderdeel van de CBA-operaties, die erop gericht waren "haken" te vinden voor journalisten die corruptie aan de kaak stelden.

De acties van de PiS-diensten tegen onafhankelijke journalisten zijn een klassieke methode die door het Poetin-regime wordt gebruikt. In Rusland worden journalisten regelmatig in de gaten gehouden, lastiggevallen door de diensten en in veel gevallen op brute wijze het zwijgen opgelegd. Hoewel PiS niet zo ver gaat, is het mechanisme van intimidatie en het beroven van journalisten van hun waardigheid vrijwel identiek.

Advocaten onder vuur

Ook de politieke diensten van PiS spaarden de advocaten niet, die de moed hadden om de onafhankelijkheid van de rechtbanken te verdedigen en op te komen voor de burgers. Aan voorbeelden geen gebrek:

• Roman Giertych, een bekende advocaat en voormalig politicus, werd het doelwit van een politieke campagne. De doorzoeking van zijn huis door de CBA en het indienen van absurde aanklachten waren niets meer dan een machtsvertoon tegen een advocaat die voor de autoriteiten lastig was geworden.
• Advocaat Jacek Dubois, die kritiek had op de acties van Zbigniew Ziobro, kreeg ook te maken met pogingen tot intimidatie en media-aanvallen.

In Rusland is de situatie voor advocaten vrijwel identiek: advocaten die politieke gevangenen verdedigen worden regelmatig onderdrukt, veroordeeld tot gevangenisstraffen of wordt het recht ontzegd om hun beroep uit te oefenen. In Polen aarzelden de autoriteiten ook niet om de diensten te gebruiken om degenen aan te vallen die de moed hadden zich tegen hen te verzetten.

Burgers – vijanden van de macht

De PiS-staat spaarde ook de gewone burgers niet die de moed hadden om te protesteren of zich tegen het beleid van de regering te verzetten:

• Vrouwenstaking - protesterende vrouwen werden gevolgd en in de gaten gehouden door de politie en diensten, en de deelnemers aan de demonstratie werden geïntimideerd en naar politiebureaus gesleept.
• Milieuactivisten – verdedigers van het Białowieża-woud werden het doelwit van repressie. Toezicht, intimidatie met boetes en pogingen tot intimidatie zijn standaard dienstverleningsmethoden onder de PiS-regering.
• Gewone demonstranten - in veel gevallen werden deelnemers aan de KOD- of Obywatele RP-demonstraties vastgehouden, gefouilleerd en behandeld als criminelen, hoewel hun "schuld" alleen bestond uit het uiten van verzet tegen de autoriteiten.

Er zijn hier meer analogieën met Rusland dan je zou denken. In Rusland worden demonstranten regelmatig geslagen, gearresteerd en geïntimideerd. PiS probeerde, in navolging van de methoden van Poetin, hetzelfde te bereiken: angst creëren en de samenleving verlammen.

De methoden zijn hetzelfde, alleen de schaal is anders

De staat van Kaczyński en de staat van Poetin hebben één ding gemeen: intimidatie als fundament van de macht. In beide gevallen werden de geheime diensten omgevormd tot een instrument van politieke terreur. PiS had geen ambitie om diensten te creëren die in het belang van de staat zouden werken. Hij wilde diensten die loyaal zouden zijn aan één partij en één man.

Kaczyński zoals Poetin – een systeem van straffeloosheid en angst

Poetin heeft een staat gecreëerd die werkt als een meedogenloze machine en iedereen vernietigt die hem in de weg staat. Hoewel Kaczyński binnen een democratisch kader opereerde, probeerde hij precies hetzelfde systeem te creëren. Het intimideren van journalisten, het aanvallen van advocaten en het vervolgen van burgers: dit zijn geen willekeurige acties. Dit is een bewuste strategie van de autoriteiten die bang zijn voor de waarheid en tegenstand.

Vergelijkingen met Rusland zijn niet overdreven. De staat van Kaczyński was een stap in de richting van autoritarisme, en de geheime diensten, het openbaar ministerie en de rechtbanken werden een instrument om dit systeem op te bouwen. Vandaag de dag blijft de vraag bestaan: zal het mogelijk zijn om mensen ter verantwoording te roepen die al jaren de methoden van het Kremlin gebruiken? Want één ding is zeker: straffeloosheid is de bodem waarin ze kunnen groeien.

Bron:  wiesci24.pl       język po Polsku