Noem eens lijsten met journalisten die door de PiS en het Kremlin worden betaald?

[Pieszyce]

Noem eens lijsten met journalisten die door de PiS en het Kremlin worden betaald?
Eliza Michalik zegt hardop wat veel Polen denken

Karolina Gorczycka
7 april 2025

Eliza Michalik spreekt woorden uit die de hele journalistieke gemeenschap zouden moeten shockeren. Haar oproep is duidelijk: "We moeten de lijsten met namen van journalisten die door PiS en Russische propaganda worden betaald, leren kennen." Want alleen dan, zo beweert zij, kunnen de Polen de media weer vertrouwen. En dit vertrouwen is cruciaal – niet alleen voor eerlijke journalistiek, maar ook voor het voortbestaan van de democratie.

Tijdens de jaren van PiS-bestuur zagen we een verontrustend fenomeen: de media werden steeds meer een spreekbuis van partijpropaganda, in plaats van een onpartijdige waarnemer en controleur van de macht. Het meest in het oog springende voorbeeld was Telewizja Polska onder de PiS-regering, een instelling die haar publieke missie in een farce veranderde. Maar het probleem betreft niet alleen de publieke media. Ook particuliere redacties ontkomen niet aan beschuldigingen van financiële en ideologische banden – ook met externe invloedscentra die vijandig staan tegenover Polen, zoals Rusland.

Zonder regeling is er geen verlenging mogelijk

Eliza Michalik windt er geen doekjes om, want de situatie is ernstig. Als we de journalistieke gemeenschap willen zuiveren van propaganda-agenten en politieke huurlingen, moeten we weten wie het geld steelt en waarvoor. Het gaat hier niet om heksenjacht, maar om elementaire eerlijkheid tegenover het publiek. De lezer en kijker hebben het recht om te weten wie een journalist was en wie slechts een mediahuurling van de regeringspartij of buitenlandse inlichtingendienst.

Controle van de media over politici is de basis van de democratie

Democratie kan niet bestaan zonder vrije, onafhankelijke en verantwoordelijke media. Als journalisten stoppen met het monitoren van politici, kunnen politici doen wat ze willen. En als politici doen wat ze willen, is de rechtsstaat ten einde. Een journalist die propaganda maakt in ruil voor geld, verraadt niet alleen zijn beroep – hij verraadt ook de democratie. En dat is de reden waarom er – zoals Michalik terecht opmerkt – geen democratie is zonder controle van de media over politici.

Wanneer zullen we deze namen kennen?

Tegenwoordig stellen velen van ons zich deze vraag. Hoeveel publicisten, verslaggevers en commentatoren, van wie de namen dagelijks op schermen en portals verschijnen, stonden (of staan nog steeds) onder de vlag van een politieke partij of de Russische inlichtingendienst? Het is tijd om deze namen te onthullen. Alleen transparantie en volledige waarheid kunnen herstellen wat verwoest is: vertrouwen. Wij hebben een deel van het werk gedaan – we hebben een lijst van journalisten – persinstituten. Maar dat is nog niet alles. Er zijn andere journalisten en uitgevers die geld hebben aangenomen van PiS en het soevereine Polen en nu scherpe kritiek leveren op de regering van Tusk en wachten op de terugkeer van Kaczyński.

Als we echt media willen die we kunnen vertrouwen, moeten we beginnen met verantwoording afleggen. En als iemand er last van heeft, is het de moeite waard om je af te vragen: wat heeft hij of zij te verbergen?

Bron:  wiesci24.pl przez Karolina Gorczycka  język po Polsku

[Pieszyce]

Tijd voor de waarheid.
Het is tijd om te onthullen wie er in de PiS-media en het soevereine Polen hebben verkocht

Karolina Gorczycka
7 april 2025

Journalistiek is al tientallen jaren een beroep dat het vertrouwen van het publiek geniet.  Van de journalist werd verwacht dat hij het geweten van de samenleving was, de ogen en oren van de samenleving, die de machthebbers aan de kaak stelde in plaats van hen te dienen. Maar toen kwamen Jarosław Kaczyński, Zbigniew Ziobro en zijn Justitiefonds, dat slachtoffers van misdrijven moest ondersteunen, maar dat – zoals steeds meer mensen aangeven – diende om gunsten te kopen. Niet alleen politici. De media ook. Ze corrumperen, om het bot te zeggen.

Ons overheidsgeld – afkomstig uit het Fonds dat bedoeld was om de meest behoeftigen te helpen – werd gebruikt om mediahoeren te financieren. Media als Wirtualna Polska waren de spreekbuis van het soevereine Polen voor de propaganda. En het is tijd dat alle namen genoemd worden. Het is tijd dat we een volledige lijst krijgen van journalisten, redacteuren en media-eigenaren die geen enkele vraag hebben gesteld omdat ze al een loyaliteitscontract hadden getekend en zichzelf voor zilverstukken hadden verkocht.

Justitie Fonds-contracten voor mediadiensten 2019-2023
(gegevens van het Ministerie van Justitie 2024)

Wirtualna Polska (wp.pl, money.pl) -  7.134.000 złoty
Time – (Eska, EskaRock, VOXFM, Radio Plus) –  5.178.300 złoty
Orle Pióro (Do Rzeczy, dorzeczy.pl) - 4.150.000 złoty
Fratria (Netwerken, wpolityce.pl)  - 3.689.189 złoty
RMF - 3.605.677 złoty
Polsat - 3.167.704 złoty
Lux Veritatis – (Nasz Dziennik, Trwam) - 3.087.110 złoty
Słowo Niezależne – (Niezalezna.pl, Gazeta Polska) - 2.792.100 złoty
TV Republika - 2.156.463 złoty
Axel Springer – (Onet, Fakt, Newsweek) - 1.968.000 złoty
Rzeczpospolita (Gremi Media) - 1.242.300 złoty
Infor (Dziennik Gazeta Prawna) - 1.094.700 złoty

Wij kennen de puzzelstukjes al. Wij kennen een aantal overeenkomsten, zoals hierboven in de tabel. We weten dat geld uit het Justitiefonds naar organisaties ging die banden hadden met Ziobro's partij, dat er apparatuur werd gefinancierd die, vreemd genoeg, bij activisten terechtkwam, en dat er mediacampagnes werden gesteund die helemaal niet gericht waren op gerechtigheid, maar op het imago van Zbigniew Ziobro als de "laatste rechtvaardige man". We weten dat er miljoenen naar de accounts van Wirtualna Polska en andere media zijn gegaan.

Maar nu gaan we verder. Omdat het tijd is voor een complete lijst en de vraag is: wie in de media wist ervan, wie heeft eraan meegedaan en wie is overgeplaatst en deed alsof hij het niet zag? Want als iemand jarenlang slechts één kant van het geschil heeft uitgenodigd, kritiekloos propagandastellingen heeft herhaald, en zijn medium op "vreemde" wijze plotseling financiering heeft gekregen, dan is dat geen toeval. Het is een corrupt systeem. En zoals bij elke vorm van corruptie is het nodig om het aan het licht te brengen.

Tijd voor namen

Dit is geen kwestie meer van politiek. Het is een kwestie van elementaire eerlijkheid tegenover de beroepsgroep, tegenover de maatschappij en tegenover de slachtoffers die het Fonds zou moeten helpen. En het is tijd dat degenen die de principes niet hebben verraden – eerlijke journalisten die, ondanks alles, voor de waarheid hebben gepleit – niet op één hoop worden gegooid met degenen die met overheidsgeld de politieke macht hebben bevoordeeld.

Ja, dat zijn sterke woorden. Maar de tijd voor krachtige woorden is allang aangebroken. Het moet duidelijk zijn: er zijn journalisten in de Poolse media die zich hebben ontpopt tot verraderlijke hoeren van de regering. Als we het vertrouwen in de media willen herstellen, moeten we beginnen met het schoonmaken van het milieu. Noem degenen die de journalistieke missie hebben verraden.
Het publiek heeft het recht om te weten

Het was het publiek dat geld in het Justitiefonds stortte. Deze maatschappij verdient een antwoord: wie krijgt dit geld en waarvoor? Wie heeft het uitverkocht? Wie keek de andere kant op, nam het geld aan en gaf in ruil daarvoor stilte of propaganda? Dit is geen politieke vraag.

Dit is een vraag over de basisbetekenis van democratie en vrije media.

Bron:  wiesci24.pl przez Karolina Gorczycka   język po Polsku