Moord in toga's. Hoe Ziobro en Kaczyński een vervolgingsmaffia creëerden

[Pieszyce]

Moord in toga's. Hoe Ziobro en Kaczyński een vervolgingsmaffia creëerden

Karolina Gorczycka
30 april 2025

Je hoeft geen grondwettelijk kenner te zijn om te begrijpen dat wat er zich acht jaar lang heeft afgespeeld bij het Poolse Openbaar Ministerie onder het dictaat van Zbigniew Ziobro en Jarosław Kaczyński, niets te maken had met democratie of de rechtsstaat. Dit was puur, schaamteloos staatsgeweld: doelgericht, cynisch en volstrekt wetteloos.

Rapport_II laat er geen twijfel over bestaan: het Openbaar Ministerie is de gewapende arm van de partij geworden. En veel aanklagers – hieronder staan namen – zijn geen dienaren van de wet, maar politieke lakeien en handhavers van de wet.

Openbaar Ministerie als sekte – Volledige loyaliteit aan Ziobro en Kaczyński

Het document schetst het beeld van een openbaar ministerie dat wordt gerund als een paramilitaire organisatie. Belangrijke beslissingen werden niet genomen op basis van wetten of bewijzen, maar op basis van politieke richtlijnen van het Openbaar Ministerie. Om een fragment uit de toezichtdossiers in de zaak van NIK-voorzitter Marian Banaś te citeren: het waren niet de aanklagers die het onderzoek leidden, maar zij waren "uitvoerders van bevelen" van bovenaf en speelden de rol van "pionnen op een bestuur dat werd beheerd door het centrale kantoor".

Bovendien bevatten de begeleidende documenten politieke 'verhalen' voor de media rechtstreeks uit Nowogrodzka, instructies over hoe de campagne van Andrzej Duda te steunen en hoe de PiS te zuiveren van 'pathologieën', d.w.z. mensen die niet onderdanig genoeg waren. Misdaad en schande.

De caciques van Ziobro: de namen van de executeurs-testamentair

Een van de namen die het vaakst wordt genoemd, is die van officier van justitie Krzysztof Sierak, plaatsvervangend procureur-generaal, die een rol speelde in de handen van Ziobro. Hij was degene die politieke onderzoeken uitvoerde, bijvoorbeeld tegen onafhankelijke rechters als rechter Igor Tuleya of Waldemar Żurek.

De tweede pijler van deze structuur is Bogdan Święczkowski, voormalig Nationaal Officier van Justitie. De man die toezicht hield op 'strategische' zaken, dat wil zeggen politieke campagnes, bijvoorbeeld tegen oppositieleden, journalisten en kunstenaars.

Ook Jerzy Ziarkiewicz, regionaal officier van justitie in Lublin, mag niet worden vergeten. Hij voerde de bevelen van het management uit aan rechters die de rechtmatigheid van de Disciplinaire Kamer in twijfel trokken. Hij transformeerde het rechtssysteem tot een instrument van vergelding.

Ten slotte Artur Maludy, regionaal officier van justitie in Szczecin – een ijverige verdediger van partijbelangen, die tussenbeide kwam in civiele zaken en in beroep ging ten gunste van prominente figuren van het regime.

Maar het meest opvallende symbool van de brutaliteit en politieke ondergeschiktheid van het Openbaar Ministerie was Michał Ostrowski – een van de steunpilaren van Ziobro's team bij het Landelijk Parket. Hij was het gezicht van het brute offensief tegen onafhankelijke rechters. Hij was degene die de aanvragen voor het opheffen van immuniteiten, het ontnemen van functies en het in gang zetten van absurde disciplinaire procedures ondertekende of begeleidde. Volgens de juristenwereld handelde hij in het volle besef dat het doel niet de waarheid was, maar een politiek effect: de rechterlijke macht intimideren en de ruggengraat breken van degenen die niet op de knieën wilden vallen voor de autoriteiten.

Ostrowski was ook aanwezig in de politieke constructie van het narratief over 'gepolitiseerde' rechtbanken – ook al was hij zelf een officier van een politieke dictatuur. Hij steunde alle hervormingen van Ziobro in de media, ongeacht of ze in strijd waren met de Grondwet, de jurisprudentie van het HvJ-EU of het EHRM. Hij is een symbool geworden van de onderdanigheid van de aanklager.

Ostrowski viel journalisten aan. Dit is politiek terrorisme van de zuiverste soort. Zeer walgelijk.

Het Openbaar Ministerie als politiek wapen: repressie, campagnes en vervolging van de oppositie

Uit het document blijkt dat er regelmatig strafrechtelijke procedures werden aangespannen tegen rechters en officieren van justitie die banden hadden met de verenigingen "Lex Super Omnia" en "Iustitia" – organisaties die de grondwet verdedigen. Ze werden uitgevoerd zonder enige feitelijke basis en hadden enkel tot doel mensen te intimideren en uit het beroep te weren.

Er werden ook acties tegen de vrijheid van meningsuiting ondernomen. Kunstenaars, tentoonstellingsorganisatoren, journalisten – ze waren jarenlang het doelwit van procedures met een 'huiveringwekkend' karakter. Bij sommigen leidde dat uiteindelijk tot ontslag, maar dat was pas na jaren van intimidatie.

Er werd uitzonderlijke brutaliteit getoond in gevallen zoals het verkiezingsschandaal van 2020, waarbij een onderzoek werd geweigerd ondanks verliezen van ongeveer 70 miljoen PLN – omdat politici van de PiS verantwoordelijk waren.

Samenvatting: Het Openbaar Ministerie moet worden ontmanteld, niet hervormd

Onder de PiS-regering is het Openbaar Ministerie een instrument van terreur geworden. De omvang van de onthulde pathologie moet niet met hervormingen worden beantwoord, maar met een volledige reset en afrekening. Mensen als Sierak, Święczkowski, Ziarkiewicz, Ostrowski en Maludy zouden nooit meer in aanraking mogen komen met justitie. Als blijkt dat hun daden misdaden opleverden, zouden ze, net als alle andere burgers, berecht en gevangengezet moeten worden. En voor vele jaren uit de gevangenis komen.

Dit is geen politiek probleem. Dit is een constitutionele kwestie. Polen wordt óf een rechtsstaat, óf een land waar vervolging en vervolging niet worden toegestaan.

Bron:  wiesci24.pl przez Karolina Gorczycka   język po Polsku